| |
|
|
|
|
پادشاهی نوباتيا |
|
پس از فروپاشی پادشاهی کوش، پادشاهی محلی نوباتيا پدید آمد. این پادشاهی در حدود اواخر قرن چهارم میلادی پدید آمد. در ابتدا دین باستانی آفریقایی توسط مردم نوباتيا عبادت می شد اما با تلاش امپراتوری بیزانس، آنها در قرن ششم به مسیحیت گرویدند و پیرو کلیسای کوپتیک شدند.
پادشاهی مقره در قرن هفتم پادشاهی نوبیا را به خود الحاق کرد و هر دو با هم ادغام شدند.
|
|
| |
پیش از مسیحیت الله آیسیس مورد پرستش قرار می گرفت. دو عبادتگاه بزرگ آیسیس در منطقه فیله و قصر ابریم قرار داشت که پس از ظهور مسیحیت ورود به آنها ممنوع شد و کم کم از بین رفتند. بخش عظیمی از قصر ابریم در سده اخیر در زیر دریاچه یک سد قرار گرفته است. |
|
در این دوره فرهنگ بلانه پدید آمد که نام خود را از محلی می گیرید که اشیای آن در دهه 1920 پیش از آبگیری سد حفاری شدند. فرهنگ بلانه فرهنگی است که در منطقه سودان حکمفرما بود و دوره زمانی از فروپاشی شاهان مراوه ای در قرن چهارن تا تشکیل حکومت متحد مسیحی در سودان در اواخر قرن پنجم میلادی را دربر می گیرد.
در مقبره های کشف شده از فرهنگ بلانه خدمتکاران و اسب ها به همراه فرمانده دفن شده اند. تعداد زیادی آثار مکتوب خط مراوه ای بدست آمده و اکثر مقابر به شاهان و افراد سلطنتی تعلق دارند.
|
| |

|

|
|
 |

|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
|
|
اطلس تاریخ ایران |
| |