پادشاهی مائوریا توسط چاندراگوپتا در شرق شبه جزیره هند در اطراف رود گنگ بوجود آمد. این امپراتوری از 322پ م تا 185پ م پابرجا بود. آشوکا نوه چاندرا قدرتمندترین پادشاه این سلسله بود. او تمام شبه جزیره هند و افغانستان را متحد کرد. آشوکا به دین بودایی گروید و در ترویج این دین تلاش کرد. در زمان او این دین در سراسر هند تا رود جیحون رواج یافت.
پایتخت امپراتوری شهر پاتلی پوترا نام داشت. این شهر دیوارهای چوبی و تعداد زیادی دروازه و برج دیده بانی داشت. چاندرا توانست سلوکیان را از هند خارج کند و تمامی سرزمینهای تحت کنترل آنان در هند را به زیر سلطه خود درآورد. او با بیرون راندن سلوکیان متجاوز یک قهرمان ملی شد. او با شکست دادن لشگر قدرتمند لوکوس اول بر بلوچستان و افغانستان هم تسلط پیدا کرد. پس از تحکیم حکومت از نظر نظامی و سیاسی، آشوکا موفق شد از نظر فرهنگی، علمی و دینی نیز در هند تحول بزرگی پدید آورد.
در برخی موارد آشوکا از دوره هخامنشی الگو گرفته بود. او همانند هخامنشیان دستورات خود را بر سنگ می نگاشت و سرستونهای کاخ آشوکا در سانچی همانند سرستونهای هخامنشی هستند. |