پادشاهی علوه

 

پس از فروپاشی پادشاهی کوش، پادشاهی محلی علوه در منطقه ای در شمال سودان و جنوب مصر پدید آمد.این پادشاهی همانند پادشاهی های همسایه خود از 350 میلادی به مدت حدود هزار سال پابرجا بود. نام علوه اولین بار در سال 569 در متون تاریخی آمده است. آنها پس از دو پادشاهی همسایه نوباتیا و مقره به مسیحیت گرویدند.  
 

پایتخت علوه شهر سوبا در ساحل رود نیل نام داشت. این شهر به داشتن کلیساهای زیبا با طلاکاری فراوان و باغ های زیبا مشهور بود. پس از قرن دوازدهم به دلیل تغییرات جوب، تغییر مسیر بازرگانی و حملات مردم جنوب، قدرت پادشاهی علوه زوال یافت.

شهر سوبا هم اکنون منطقه مخروبه باستانی در مرکز سودان نزدیک خارطوم است. شهر باستانی 275 هکتار وسعت داشت که تنها یک درصد آن حفاری باستان شناسی شده است. هم اکنون خانه های نوساز مردم بومی بیش از نیمی از شهر قدیم را پوشانده است.

 
     
اطلس تاریخ ایران