تپه باستانی مارلیك در دره گوهر رود در نزدیکی رودبار گیلان قرار دارد. در پانصد متری شمال آن تپه دیگری قرار دارد كه روی آن توسط قوم مارد قلعه ای در دو هزار سال پیش از میلاد ساخته شده است و آثار آنرا می توان دید. محل دفن اموات ساكنان این قلعه به نام تپه مارلیك خوانده می شود. حفاری در این تپه از سال 1340 آغاز شد و از آن آثار هنری با ارزشی به دست آمده است.
دژ پیلا قلعه، در سال 900 پیش از میلاد توسط مهاجمانی به آتش كشیده شد. می توان حدس زد كه ساكنان این محل و ساكنان حسنلو از نظر فرهنگی ریشه های یكسانی داشته اند.

در گورستان مارلیک، اموات با لباس درون گورهای مستطیل شکل دفن می شدند. سقف و پوشش گورها از چوب است و در طی سالیان این چوبها پوسیده شده اند و بر روی گورها ریخته اند. از درون گورها انواع قمه، سر تیرها، گرز، سپر، سایر آلات قتاله، ماكتهای لوازم كشاورزی، مجسمه هایی از زن و مرد، انواع حیوانات برنزی و سفالین وآثار منحصر به فرد ساخته شده از طلا به دست آمده است.
طرحهای باقی مانده از آثار این قوم نشان می دهد كه آنها مردمی جنگاور و گله دار بودند كه به مرور زمان در این منطقه به كشاورزی پرداختند و در عین حال مذهبی نیز بوده اند. جام های طلایی و نقره ای مارلیک هم از نظر طراحی هم از نظر تکنیک ساخت بسیار دیدنی هستند. به عنوان مثال ساغر زندگی مارلیك، جامی به بلندی 20 سانتیمتر است كه زندگی یك بز كوهی را از بدو تولد تا مرگش به تصویر كشیده است.