خط ایلامی
سه نوع خط ایلامی توسط محققان شناسایی شده است، ایلامی مقدم، ایلامی خطی و ایلامی میخی.
خط ایلامی مقدم که در حدود 2900 پیش از میلاد بکار رفته، متاثر از خط سومری بود. پس از آنکه این نوع خط در سومر اختراع شد، همسایگان سومر نیز برای خود مشابه آنرا ساختند و از آن استفاده کردند. آثاری از این خط در کاشان ، ورامین و جنوب کرمان نیز یافت شده است. خط ایلامی مقدم اساسا خطی تصویری بود که درآن هر تصویر معادل یک کلمه بود. بر روی الواح به دست آمده می توان جانوران، کوزه ها، گلدان ها و اشیای دیگر را مشاهده کرد. این خط احتمالا بیش از 150 واژه نگار اصلی نداشت و از راست به چپ نوشته می شد. در این خط، اعداد نیز تعریف شده بودند.
لوح های ایلامی مقدم در مکانهای زیر یافت شده اند.
در سده های بعد از 2900 پیش از میلاد، خطی هجایی استفاده شد. این خط در سده های آخر هزاره سوم پیش از میلاد منسوخ شد. از این خط کمتر از 30 گل نوشته یا سنگ نوشته به دست ما رسیده است که همگی متعلق به حدود سال 2250 پیش از میلاد هستند. این خط حدود 80 نشانه داشت و معمولا از بالا به پایین نوشته می شد.
لوح گلی با اعداد و نشانه ها-ایلام قدیم
نوشته2 در كنار نگاره یك 
زوج فرمانروا
نوشته 4دركنارنگاره مار
نوشته 3نگاره ای سنگی از شاه كوتیگ-اینشوشیناك
نوشته 9دركنار ایزد نارونده
نوشته 5و6و7و8بر سنگ ماسه
نوشته 11استوانه از گل خاكستری
نوشته 10استوانه گلی
نوشته 13 پاره ای از دایره عدس مانند
نوشته 12 پاره ای از سفال
نوشته 15 لوحی از گل سرخ رنگ
نوشته 14 لوحی از گل سرخ رنگ
نوشته17 لوح گلی
نوشته بر گچ
ایلامی میخی خطی است با ۱۳۰ نشانه، بسیار کم شمارتر از بیشتر دبیره های میخی هم روزگار خود، که از ۲۵۰۰ تا ۳۳۱ پیش از میلاد به کار رفت و دگرگون شده دبیره میخی اکدی بود. این خط از چپ به راست نوشته می شد. قدیمی ترین اثر به جا مانده از این خط در منطقه لیان بوشهر یافت شده است.
